Dünya’ya minik gelmiş, o tırtılın adı da Yaprak’mış. Yaprak çok tatlı ve şirin bir tırtılmış, açık ve parlak tonlu çok güzel bir yeşil renge ve kırmızı beneklere sahipmiş. Bir gün kırlarda dolaşırken kocaman bir dut ağacı görmüş sonra ona tırmanmaya karar vermiş ve hızla ağaca tırmanmış. Fakat ağacın başında çok yorulmuş. Sonra bir tırtıl daha görmüş . Ona sormuş: - Sen kimsin? - Asıl sen kimsin? - Ben Yaprak, peki ya sen kimsin? - Ben de Tari memnun oldum. - Burada ne arıyorsun? - Ben koza örüyorum. - Koza ne demek ki? - Aaa, kozayı bilmiyor musun? - Evet bilmiyorum. - O zaman sana anlatayım. - Evet anlatsana. - Sessiz olursan anlatacağım. - Tamam tamam. - Biz tırtıllar koza örüp kelebeğe dönüşüyoruz. - Yani sihir gibi mi? - Aynen öyle. - Vaaay! - Hadi gel koza örelim. - Tamam, amaa... - Ney ama? - Ben koza örmeyi bilmiyorum ki. - Merak etme ben sana öğretirim. - Hadi o zaman öğret! Tari Yaprak’ a koza örmeyi öğret...